John Bisschop: hét voorbeeld dat de doorzetter altijd wint

John Bisschop (aanpakker continue procesverbetering)

Ik ben John en een ervaren procesmanager in de voedselindustrie. Ik woon in Limburg en voel mij het meest thuis in een drukke en hectische omgeving waar ik hard meewerk in het productieproces. Ik ben een paar jaar werkzoekend geweest en sinds kort heb ik weer een baan. Joepieeeeeeee!
Graag wil ik in dit artikel aan iedereen vertellen wat ik heb gedaan, zodat werkzoekenden hier ook hun voordeel mee kunnen doen.

Werk vinden via de Social Carrousel

Ik heb drie jaar geleden de Social Carrousel (SC) opgericht. Dit is een project om werkzoekenden door middel van een cv kaartje exposure te geven op LinkedIn. Het idee hierachter is dat deelnemers in een LinkedIn-groep door anderen geliked worden en dus door connecties buiten hun eigen netwerk een veel groter bereik krijgen. Het succes is dat deelnemers door het gehele land en ver buiten hun eigen netwerk gepromoot worden. Meestal is slechts één tip genoeg voor een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek.
Inmiddels zijn zo’n zestig SC deelnemers aan een baan geholpen. Bij de SC is alles gratis, je moet er echter wel tijd en energie in stoppen! Dit betekent ongeveer één uur per dag en dat zeven dagen per week. Dus meld je nu aan voor de volgende SC!

Het doen van vrijwilligerswerk

Daarnaast heb ik vorig jaar als vrijwilliger gewerkt bij Vacature Café Limburg in Herten bij Roermond. Uit deze groep werkzoekende vrijwilligers heeft iedereen, op één na, een passende baan gevonden. Ik heb na dit event een groep opgezet met een tiental werkzoekende vrijwilligers met de naam Werkzoekers Café Roermond. In deze groep hebben inmiddels vijf mensen een baan gevonden dankzij hun eigen zoektocht of promotie via derden, zoals de SC.
Ook heb ik twee dagen in de week gewerkt als voorbereider/logistiek medewerker voor de Stichting Voedselbank Midden-Limburg in Roermond. Dit vrijwilligerswerk zorgde ervoor dat ik onder de mensen bleef, actief kon zijn en mijn netwerk heb vergroot.

Mijn sollicitatie ervaring en frustratie

Door de jaren heen heb ik veel sollicitatiebrieven geschreven en gebeld met werkgevers ed. Soms werd ik een keer uitgenodigd voor een gesprek, maar dan had ik al heel snel door dat het niets ging worden. Vaak sprak ik mensen die soms wel twintig jaar jonger waren dan ikzelf. Zij zagen mij helaas als een bedreiging, terwijl ik ze juist probeerde te overtuigen van het feit dat ik geen ambitie heb tot directeur en slechts wil werken in de productie. Hierbij stel ik mijn ervaringen, kennis en kundigheid volledig ter beschikking wat hen een groot voordeel oplevert.
Helaas ontving ik veel standaard afwijzingen of je hoort er nooit meer iets van. Bellen was ook niet de methode, want ik ben meerdere keren afgesnauwd aan de telefoon. Het UWV of de gemeente heeft daar geen boodschap aan. Ze blijven volhouden dat bellen en navragen waarom je bent afgewezen de beste methodes zijn. Ik weet dat op elke vacature gemiddeld zeshonderd mensen reageren. Ik snap wel dat je als bedrijf geïrriteerd raakt als iedereen terugbelt.

Mijn eigen ervaring aan de andere kant van het bureau

Als leidinggevende heb ik zelf ruim zeventien jaar mensen gesproken en aangenomen voor de functie van operator of inpakster. Dit was bij het commerciële bedrijf Mission Food (MF), voorheen een familiebedrijf onder de naam Ovis Roggebrood.
Mijn methode was altijd om het cv weg te leggen en te vragen naar de persoon en werkervaringen. Was de sollicitant te zenuwachtig? Dan maakten we samen eerst een rondje door het bedrijf, waarbij ik mijn vragen tussentijds stelde. Zo kreeg de sollicitant snel een eerste indruk van de werkzaamheden en ik een indruk of de persoon geschikt was. Na de overname van MF voelde ik mij helaas niet meer thuis in het bedrijf en ben ik in het voorjaar van 2007 weggegaan.

Afglijden tijdens het werkloos zijn

Drie jaar na mijn vertrek bij MF kreeg ik een burn-out. Met behulp van een hele goede psycholoog heeft dit gelukkig maar een halfjaar geduurd. Net twee dagen voordat ik Abraham werd, ben ik gezond verklaard, stond ik weer met beide benen op de grond en keek ik het leven nog positiever tegemoet.
Mijn ruime drie jaar WW is vorig jaar omgezet naar een bijstandsuitkering, waardoor ik echt op mijn tenen moest lopen. Dit leverde een gigantische administratie van formulieren op die ik allemaal moest invullen, langsbrengen en uitleg over moest geven als ze het niet begrepen.
Ik ben dus van een hele goede leidinggevende baan afgezakt naar bijstandsniveau, zonder een spaarcentje over te houden.
Doordat ik geen spaargeld meer had, dreigden ze tot slot van rekening mijn huis te gaan verkopen! Dit heb ik kunnen voorkomen door te laten zien dat ik mij voor meer dan 200% ingezet heb en dat zeven dagen per week. Deze positieve instelling probeer ik ook over te brengen op anderen die in hetzelfde schuitje zitten. En geloof mij, dat zijn er genoeg!

Mijn praktische adviezen geboren uit keiharde levenslessen

• Meld je aan bij de Social Carrousel door mij een berichtje te sturen.
• Ik weet als geen ander dat het als werkzoekende niet eenvoudig is! Maar mijn motto is: “schouders eronder en kop op!” Laat je niet van de wijs brengen na elke afwijzing die je op een sollicitatiebrief of gesprek krijgt. Even sputteren, vloeken en vervolgens gewoon weer doorgaan!
• “Doorzetten” is niet voor niets mijn levensmotto. Laat je altijd van je positieve kant zien en horen op social media. De verleiding is groot om je negatief uit te laten op social media na een afwijzing. Doe dit niet! Hiermee gooi je alleen maar je eigen glazen in.
• Sluit je verder niet thuis op, maar ga tussen de mensen staan, het maakt niet uit bij wie of wat. Blijf socializen in wat voor vorm dan ook: telefoon, e-mail, in de winkel of buurthuis, op de bank buiten in de buurt, fietsen, wandelen enz. Hierdoor blijf je een gezonde en positieve geest h
• Knoop in je oren dat je niks fout kunt doen. Mensen die om hulp vragen kunnen ook daadwerkelijk geholpen worden. Daar heb ik vele voorbeelden van gezien op LinkedIn. Door meer connecties met anderen aan te gaan, kom je verder dan alleen je eigen netwerk. Zoek uit wie jou zou kunnen helpen aan een baan en leg vervolgens via je eigen netwerk of dat van van een ander contact met deze mensen. Doe dit niet met standaard teksten, maar verzin iets origineels waardoor je meteen een goede eerste indruk maakt. Als je hierna het initiatief blijft tonen, komen er vanzelf positieve dingen uit! Werk krijgen kun je alleen zelf doen om zelf aan de bal te blijven.

Tot slot wil ik iedereen oproepen om moed te houden. Er is namelijk voor iedereen een baan! Voor de één duurt het wat langer en voor de ander kan het heel lang duren. Helaas is dat zo, maar voor iedereen loert het geluk op de hoek van de straat. Ik ben het levende bewijs hiervan. Je moet het slechts kunnen zien en vinden!